Een trui van haar overleden opa. Zijn geur zit er nog aan en ontroert haar. Het voert haar terug naar de fijne herinneringen die ze aan hem heeft. Eerst wilde ze de trui zelf gaan dragen, maar hij pastte haar toch niet zo. De trui alleen maar in de kast laten liggen was echter ook geen optie.

 

Zo kwam de trui bij mij terecht en vroeg mijn opdrachtgeefster om er iets moois mee te maken. Iets waardoor haar opa nog dagelijks bij en met haar kon zijn. Een item dat haar kracht kan geven en haar helpen verder te helen.

 

Ik maakte van de trui een bankkussen en een etuitje. Afgestemd op haar en passend bij haar interieur. En zo kreeg opa een nieuw plekje aan haar zijde.